Η παντελονάτη ομάδα του Πειραιά πέρασε νικηφόρα από το κλουβί με τα καναρίνια, η αλλιώς κλουβί με τις τρελές, ή όπως είναι γνωστότερο ως Κλεάνθης Καναρίνης.
Όλα καλά και ωραία ως εδώ, ωσότου ξαφνικά, η διοίκηση του Άρεως, η οποία τυγχάνει καθολικής αποδοχής και αναγνώρισης από όλη την φίλαθλο Ελλάδα και Ελληνική επικράτεια δεδομένου ότι κανένα στέλεχος του ΔΣ της ΠΑΕ Άρης δεν υπηρετεί την ομάδα που εισήγαγε τον Βαλιτσοφόρo ως επίσημο παράγοντα (λέγε με Μπανα'ηναϊκός), απόφασισε να εκδόσει μια ανακοίνωση-κόλαφος κατά του διαιτητή Σιδηρόπουλο, στην ΕλληνιστίIron-Bird, για την διαιτησία του η οποία αδίκησε κατάφορα την υπερήφανη ομάδα του Άρεως. Εδώ μπορούμε να διάβασουμε την ανακοίνωση της μουσίτσας, του Ιωάννη Κόντη, δηλαδή της Φιλιππινέζας του Πατέρα, κατά της διαιτησίας του διαιτητή Σιδηρόπουλου http://www.sportena.com/2011/11/anakoinosi-ths-pae-aris-kata-ths-diaitisias/
Η ανακοίνωση του Θούπερ 3 είναι κυριολέκτικα ακαταλαβίστικη. Αλλά έτερον έκατερον. Τι είχες Γιάννη Κόντη, τι 'χα πάντα;
Στις 8 Ιανουαρίου 2011, η ομάδα του Κόντη - όχι ο Άρης, αλλά η άλλη με τα πράσινα νίκησε με 1-0 την δεύτερη ομάδα του Κόντη, όχι αυτή με τα πράσινα αλλά την άλλη με τα κίτρινα. Η δεύτερη ομάδα του Κόντη, αυτή με τα κίτρινα, κατάφερε να φέρει το παίχνιδι στα ίσια και να ισοφαρίσει το γκολ του Νίνη (από το 19'), με κεφαλιά του Μίσελ στο 65'. Ο διαιτητής Σταθόπουλος, όμως, από την Αχαία (Κλάους) σφύριξε επιθετικό φάουλ μακριά από την μπάλα και ακύρωσε το πεντακάθαρο γκολ της δεύτερης ομάδας του Κόντη, μετά από βουτιά του Βύντρα ο οποίος κατέρρευσε όταν εισέπνευσε το ληγμένο (09/01/1995, expiry date) after shave Brut 150ml (“και αφήστε την γοητεία να συναρπάζει”) του ποδοσφαιριστή του Άρεως Θεσσαλονίκης, Ruiz. Οι τότε δηλώσεις του Προέδρου του Άρεως, Ιωάννη Κόντη, ήσαν οι εξής: “ Ήταν γκολ αλλά έχουμε εμπιστοσύνη στον Σταθόπουλο”, http://www.contra.gr/Soccer/Hellas/Superleague/article1078065.ece
Ρίγος και συγκίνηση για την αμερόληπτη στήριξη του Ιωάννη Κόντη προς τον διαιτητή Σταθόπουλο και την εν γένει Ελληνική διαιτησία. Οι οπαδοί όλων των ομάδων έδωσαν τα εύσημα τους και συνεχάρηκαν τον Ιωάννη του Κόντη, όπως και τον Θούπερ 3 φυσικά. Και, φυσικά, δεν υπήρχε λόγος να διαμαρτυρηθεί ο Ιωάννης ο Κόντης, αφού χαμένος δεν βγήκε. Ούτως ή άλλως, η πρώτη του αγάπη και μοναδική με το τριφύλλι νίκησε.
Ας γυρίσουμε τον χρόνο όμως λίγο πίσω.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2011, η δεύτερη ομάδα του Κόντη, ο Άρης, υποδέχτηκε την πρώτη ομάδα του Κόντη, τον ΠΟΑ. Σε ένα σεμιναριακό κρεσέντο διαιτησίας, ο διαιτητής Δαλούκας σφυρίζει πέναλτι μετά από καλαμία με τις τάπες του Χαβίτο στο λαρύγγι του ποδοσφαιριστή του ΠΟΑ, Λουκά Βύντρα-Γίδια. Το καταφανέστατο πέναλτι μπορούμε να το δούμε εδώ:
Δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία ότι επρόκειτο περί πέναλτι. Ο Ιωάννης ο Κόντης, φυσίκά, δεν διαμαρτυρήθηκε διότι χαμένος δεν βγήκε αφού η πρώτη του ομάδα (αυτή με τα πράσινα) νίκησε. Ούτε φούρνος γκρεμίστηκε, ούτε ανακοινώσεις βγήκανε κατά το κράτος των Αθηνών, κατά του Γκαγκάτση, του Σωκράτη του Κόκκαλη, εναντίον της ΕΠΟ, κατά του Πιλάβιου, εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας. Καμία ανακοίνωση εναντίον Κανενός. Ο Κόντης τήρησε σιγή ιχθύος. Ο Ιωάννης Κόντης έδειξε ανωτερότητα. Έδειξε αμετροέπεια. Ήθος, και πάνω απ΄ολα, για το καλό της πρώτης ομάδας του, αυτής με τα πράσινα, απόφασισε να μην πει τίποτα.
Κακόηθειες ότι ο Ιωάννης ο Κόντης ενεργεί για τα συμφέροντα της ομάδας των πρασίνων, ή αλλιώς υπέρ της ομάδος του Κολωνακίου, ελέγχονται ως ανακριβείς. Όπως επίσης υποβολιμαία σχόλια ότι ο Ιωάννης ο Κόντης συμμετείχε στον μεταγραφικό σχεδιασμό της ΠΑΕ Κολωνακίου-Μπανα'ιναϊκός.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2011, ο Τζίγγερ-Πούλα παραιτείται επισήμως από Πρόεδρος του Μπανα'ιναϊκού. Στις δηλώσεις του αποκαλύπτει το όνομα που είχε προταθεί για την θέση του Τεχνικού Διευθυντή στην ομάδα του Μπανα'ιναϊκού.
“Προσπάθησα να βρω πρόεδρο και προσπάθησα να πείσω τον Πατέρα να επιστρέψει. Ο Νίκος ήθελε τεχνικό διευθυντή τον Κόντη και αντιπρόεδρο τον Θανάση Κανελλόπουλο. Δεν χρειάζεται να πω ποιος είναι ο κύριος Θανάσης.”
Ούσα Φιλιππινέζα, ο Ιωάννης ο Κόντης, αυτή η μικρή η μαϊμού, ο Go-go το σκυλάκι της El Greco πολύ σ'αγαπώ, αποφασίζει να μην σχολιάσει και παραμένει ακλόνητος παίζοντας τόμπολα μια με την πρώτη του αγαπημένη ομάδα αυτή με τα πράσινα, και μια με την δεύτερη αγαπημένη του ομάδα αυτή με τα κίτρινα.
Η Σανσκριτική γραφή είναι η κλασική γλώσσα της Ινδίας και λειτουργική γλώσσα του Ινδουϊσμού, του Βουδισμού και του Τζαϊνισμού. Ένα από τα πιο κλασσικά αποφθέγματα στην Σανσκριστική γραφή έχει ως εξής:
Δεν ξέρω πως ν'αρχίσω. Υποθέτω μπορώ κάλλιστα να ξεκινήσω από τα τυπικά, αλλά πάντα ουσιαστικά και εγκάρδια, Χρόνια Πολλά. Χρόνια σου Πολλά, λοιπόν, Πρόεδρε Σωκράτη του Πέτρου του Κόκκαλη του μεγαλoγιατρού. Χρόνια Πολλά, φώς και κόρες των ματιών μου. Όλοψυχα Χρόνια Πολλά για την ονομαστική σου εορτή. Πρωτίστως με ψυχική και σωματική υγεία και όλα τ'άλλα θα έρθουνε. Γιατί εσύ καθορίζεις την έλευση του χρόνου, της στιγμής και της υλοποίησης των άϋλων σωμάτων των ανέμων που δεν σημαίνουν τίποτα γιατί απορροφώνται από το λεοντόκαρδο φως της γνώσης σου.
Έχουμε, όμως, άραγε, όλοι συνείδηση της μη αναστρέψιμης ροής του χρόνου, όπου το παρελθόν είναι δεδομένο και το μέλλον ανοιχτό; Aυτή η σκέψη είναι αισιόδοξη γιατί μας αφήνει παράθυρο ελπίδας για μια ενδεχόμενη επιστροφή σου.
Η απάντηση είναι η εξής: Παρά το γεγονός ότι όλοι γνωρίζουμε από την εμπειρία μας πως στις φυσικές διαδικασίες ο χρόνος ακολουθεί μία μόνο κατεύθυνση, από το παρελθόν προς το μέλλον, εν τούτοις κατά τους τελευταίους τρεις αιώνες η ιδέα της μη αναστρεψιμότητας του χρόνου αποκλείστηκε από τους νόμους της φυσικής.
Με την κυριαρχία της νευτώνειας μηχανικής το σύνολο του φυσικού κόσμου αντιμετωπίστηκε σαν μια τεράστια μηχανή, όπου κυριαρχεί ο ντετερμινισμός και όπου ο κόσμος είναι συμμετρικός ως προς τον χρόνο. Η Σωκρατική μαιευτική μέθοδος, όμως, του ξεκωλιάσματος της βαζέλας αποτελεί σταθμό στην ιστορία του Ολυμπιακού με πρωτεργάτη τον ίδιο τον Σωκράτη τον Κόκκαλη, το ακατέργαστο αυτό διαμάντι της οικουμένης. Ως εκ τούτου, ο Δαμάστης-Προκρούστης των απανταχού αλλόθρησκων και δη της βαζέλας, Σωκράτης Κόκκαλης του Πέτρου και της Στάζι, ορίζει από μόνος του τον χρόνο, την στιγμή και την διάσπαση του ντετερμινισμού της δημοκρίτειας θεωρίας με την «παρέγκλισιν» των ατόμων. Γιατί όλα αυτά; Γιατί είναι χαμούρες οι Παναθηναϊκοί.
Η απουσία σου είναι έντονη. Στην μοναξιά της δυσβάσταχτης αυτοεξορίας και της εν γένει μετανάστευσης σε άλλες Πολιτείες σοσιαλιστικές, ερωτικές, μεθυσμένες, εμπλουτισμένες από Ολυμπιακά ιδεώδη, το σύμπλεγμα του φτηνού αλκοόλ και του στιγμιαίου αγοραίου έρωτα ρέουν σαν δάκρυα αποχωρισμού στην λίμνη του αποχωρισμού: “Δεν φταίς εσύ! Εγώ φταίω!”, “Θέλω χρόνο, χώρο. Δεν μπορώ άλλο!” Φτηνές δικαιολογίες, ακατάσχετες παπαρολογίες. Αφορμές, αιτίες, λάθη εκατέρωθεν; Όχι, φταίμε και θα λογοδοτήσουμε. Τώρα, σήμερα, μετά, στην επόμενη ζωή καθοδόν προς το Καθαρτήριο Πυρ, προθάλαμο της κολάσεως που θα βιώσουμε. Σε σκέφτομαι υπό τον ήχο του Αργεντίνικου βάλς στα κύμματα του Μπουένος Άϊρες, καθώς η αβεβαιότητα του αύριου κάνει έντονη την παρουσίας της. Το χθές συναντάει το σήμερα. Το σήμερα, όμως, αποφεύγει διακριτικά τον βομβαρδισμό της κιμπάρικης σου επιβλητικής φιγούρας. Σε απέβαλε δια παντός. Όχι, ψεύδομαι! Ματαιοπονώ! Δεν μπορώ να σε αποβάλλω. Υπάρχεις σε κάθε μου στιγμή, σε κάθε μου βήμα, σε κάθε μου ανάσα (όπως θα λεγε και το Κεντρί, Ελληνιστί Sting). Λείπεις, αλλά υπάρχεις. Εδώ. Τώρα. Παντού. Για πάντα.
Η φυγή σου είναι έντονη. Το κενό σου δυσαναπλήρωτο. Μας στοιχειώνει, μας καταδιώκει και όταν το σκοτάδι πλέον πέφτει, οι ερινύες μας κατασπαράζουν τα συκώτια σαν τον Προμηθέα-Δεσμώτη στο όρος Καύκασο. Έφυγες κακήν-κακώς. Σε στενοχωρήσαμε, το ξέρω. Αλλά, σε εκλιπαρώ, δέξου την συγνώμη μας. Την ειλικρινή και ταπεινή συγνώμη μας. Την συγνώμη μου έστω. Αναγνωρίζω το δικό μου λάθος. Τα λάθη μας. Αλλά, όπως προφητικά είχες προβλέψει:
“Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών (Ματθ. 5, 3).”
Στο κρύο, στην βροχή και στο χαλάζι, παραμένουμε ανήμποροι να συνειδητοποιήσουμε την φυγή σου. Η μυρωδιά του έμετου και της πρόωρης εκσπερμάτωσης στα σοκάκια μιας μεθυσμένης πόλης, με κάνει να αναπολώ τις στιγμές έκστασης και ευφορίας, του απόλυτου οργασμού και της ολοκλήρωσης στα κωλοβάρδουλα της βαζέλας, σε έναν αγώνα σταθμό για τα δρώμενα του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου. Γιάννη Καραλή, είσαι μεγάλη χαμούρα και τον παίρνεις.
Σε λίγο βροχή. Ο αέρας σκιάζει το απέναντι αραχνιασμένο γκρίζο κτίριο και ως δια μαγείας χάνεται υπό το φεγγαρόφωτος σαν από ταινία τρόμου παραγωγής των Hammer studios με τον Peter Cushing και τον Christopher Lee. Στο ρόλο της μούμιας, ο Βαρδιλογιάννης.
Λείπεις, αλλά υπάρχεις. Απλώνεσαι σαν χαμαιλέων-θάνατος, έρπεις και μετασχηματίζεσαι σαν λύχνο και καντήλα στο αδειανό των αλλόθρησκων δωμάτιο από κούπες. Λείπεις, αλλά είσαι παρών. Εδώ, παντού! Στο κλάμα. Στον αγώνα. Στην υποψία ελπίδας. Στην αμυδρά υποψία ελπίδας ό,τι θα επιστρέψεις. Τώρα που η ανέχεια μας καλεί. Η ανέχεια και η ανεργία. Τώρα που η πάλη των εργατικών τάξεων και της εν γένει φοροδιαφυγής, αρχής γενομένης από τα γαλάζια παιδιά, σημαίνει την ώρα της επανάστασης. Εμπρός Ανδρέα, για μια Ελλάδα Νέα!
Η χώρα σε έχει ανάγκη, σε χρειάζεται, ιδίως τώρα που το άμοιρο Ποδόσφαιρο της ψαροκώσταινας περνά τα πάνδεινα από τον γκιοζάκο Πιλάβιο.
Ρίγος και συγκίνηση σήμανε σήμερα, ημέρα Δευτέρα, 5 Σεπτέμβρη του σωτήριου έτους 2011 και ώρα Ελλάδος 15:33 (GMT: Greek Mean Time). Το Ελληνικό Πατριαρχείο εξέδωσε ανακοίνωση να σταματήσουν όλες οι λειτουργίες της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και να σημάνουν οι καμπάνες ως ένδειξη πένθους. Με την σειρά του, ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ', Επίσκοπος της Ρώμης, και επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας, ανώτατος άρχοντας του ανεξάρτητου κράτους-πόλεως του Βατικανού, διέταξε να σταματήσουν οι ιερείς να σταματήσουν να παρενοχλούν σεξουαλικά τα παιδιά για μια ήμερα και για μια μέρα μόνο ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Μεγάλο Έλληνα που αποχώρησε σήμερα από την ομάδα του Κολωνακίου. Τέλος, το πρακτορείο Reuters διέκοψε την ροή του προγράμματος του για να μεταδώσει το δυσάρεστο αυτό γεγονός που αναμφίβολα έμελλε να στιγματίσει την Ελληνική κοινωνία, την μικρή και ταπεινή ζωή μας στο Ελλαδιστάν, και δη τον Ελληνικό αθλητισμό.
Έκτακτο ανακοινωθέν απο το πρακτορείο Reuters σχετικά με την άτακτη φυγή του Τζίγγερ Βαρδιλογιάννη. Η διεθνής ειδησεογραφική κοινότητα αν μην τι άλλο σοκαρίστηκε από την παραίτηση του: “ The breaking news of Panathinaikos' major shareholder, Tzigger, putting an end to the club’s tenure that has lasted for 32 years, saw many Greek families leaving their home and heading to the streets as a small token of support. Banners that read 'Tzigger, μην φύγεις, θα φαρμακωθούμε!' and 'Τζίγγερ ψυχάρα, Ολυμπιακάρα!', displayed the passion and long support that fans all over Greece, irrespective of colours, harbour for Tzigger, and the VardiLOgiannis family since they assumed full ownership of the Athens based football club. Undoubtedly, the VardiLOgiannis family have championed the 'cleansing corruption' campaign in Greek football.” Γράφουμε και καμιά μαλακία, έτσι για να περάσει η ώρα.
Η Ελλάδα θρηνεί. Ο μέσος Έλληνας δεν το πιστεύει. Δεν θέλει να το πιστέψει! Αρνείται να συμβιβαστεί σαν τον αλκοολικό που είναι σε άρνηση (στην Ελληνιστί: in denial) να αποδεχτεί το χρόνιο πρόβλημα αλκοολισμού του καθώς γεμίζει το ένα διπλό ποτήρι Jack Daniels μετά το άλλο. Ο Έλληνας του Κολωνακίου, αλλά και του Περιστερίου και των Νοτίων Προαστίων εν γένει, βρίσκεται σε βαριά κατάθλιψη και κατατονικό στάδιο. Αρνείται να συμβιβαστεί με αυτή την ιδέα: “δεν γίνεται, δεν μπορεί να μας το κάνει σ'εμάς αυτό” σιγοψιθυρίζει.
Η Ελληνική διασπορά ανά τον κόσμο δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυα συγκίνησης της. Ο απόδημος Ελληνισμός της Ωκεανίας (συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας) είναι καταβεβλημένος. Από την Μελβούρνη της Αυστραλίας και το Auckland της Νέας Ζηλανδίας , από το Santiago της Χιλής όπου οι Έλληνες μεταλλωρύχοι εγκαταστάθηκαν κατά την δεκαετία του 1960, από το Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών ως και το Μεξικό, ο Έλληνας της διασποράς θρηνεί τον χαμό του μεγαλύτερου Έλληνα.
Ο Γιάννης Βαρδιλογιάννης (με λάμδα) δεν είναι πλέον μαζί μας. Ο Τζίγγερ (ψευδώνυμο που στα Γαλλικά σημαίνει Κόμης του Δουκάτου της Μοtor Oil) ανακοίνωσε επισήμως την αποχώρηση της μεγάλης και τρανής οικογενείας του από τα δρώμενα της ομάδος του Κολωνακίου. Το Βαρδιλογιαννέϊκο (με λάμδα) δεν υπάρχει πια στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, στο πάλαι πότε Ελληνικό ποδόσφαιρο που γνώρισε μόνο δόξες, χαρές και αγνές αθλητικές στιγμές υπό την ομπρέλα της οικογένειας Βαρδιλογιάννη.
Υπό την ηγεμονική παρουσία του Ρίγκο Βαρδιλογιάννη (με λάμδα), το άσπιλο Ελληνικό ποδόσφαιρο έχει μόνο να ευγνομωνεί, έχει να το λέει για τις δόξες που γνώρισε. Βαρδιλογιαννίκες (με λάμδα) στιγμές χαράς και αθλητικής ευγενής άμμιλα.
Ποιός, όμως, βρίσκεται πίσω από την άτακτη φυγή του Τζίγγερ Βαρδιλογιάννη (με λάμδα) που σαν άλλο νεογέννητο κουτάβι πεκινουά, ακούγοντας το αφεντικο του να το παρατηρεί, έβαλε τροχάδην την ούρα κάτω από τα σκέλια; Ποιός δεν μάσησε και έκανε τους Βαρδιλογιαννεϊούς (με λάμδα) να πηγαίνουν με panadol για ύπνο; Ποιός έβαλε την κουμπούρα από πίσω και από μπρος (εντός και εκτός έδρας δηλαδή) στον κουασιμόδο Καπετάνιο που τόσο ψευτομάγκικα πουλούσε μούρη;
Βαρδιλογιαννικές στιγμές το ανάγνωσμα. Και όλα αυτά όταν κατά την διάρκεια της παντοκρατορίας του 'αλήτη' του Κόκκαλη. Το αγγελικά πλασμένο Ελληνικό ποδόσφαιρο μόνο χαρές και αθλητικές στιγμές βίωσε υπό την ηγεμονική αρχηγία του Βαρδινλογιαννισμού. Ζήτω το Έθνος!
"Όπλισα γιατί φοβήθηκα" Αθωώθηκε ο Γ. Βαρδιλογιάννης που δικαζόταν για απειλή δια όπλου."
ΤΑ ΝΕΑ, Τετάρτη 25 Ιουνίου, 1986.
Όλοι μαζί στο πλευρό του Ρίνγκο Βαρδιλογιάννη.
Ποιός έτρεψε, λοιπόν, σε άτακτη φυγή πρώτα την μούμια Μαμ-ρα Καπετάνιο Βαρδιλογιάννη (με λάμδα) και μετέπειτα τον Ραλλίστα παύλα Χομπίστα; Ρητορική ερώτηση φυσικά!
Η σταράτη και παντελονάτη απάντηση είναι μία: η Προεδράρα μας o Σωκράτης ο Πέτρος ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ, ο υιός του ιατρού-χειρουργού Πέτρου Κόκκαλη, ο ΛΑΡΤΖ, ο Larger than life, ο entrepreneur των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής σε πάνων από 50 χώρες παγκοσμίως, ο Κιμπάρης, ο Γαλαντόμος, ο αρχοντικός Έλληνας Sean Connery, ο Ατσάλινος Γίγαντας, ο Κόναν της Κιμμέριας, είναι αυτός που έδιωξε κλοτσηδόν από το Ελληνικό ποδόσφαιρο την γάγραινα του Βαρδιλογιαννισμού (με λάμδα).
Την αδυσώπητη αυτή αρρώστια του Βαρδιλογιαννισμού (με λάμδα) που καταδικάστηκε δις για δωροδοκία με την ομάδα του Ηρακλή:
*την πρώτη φορά με την περίφημη "υπόθεση των λουλουδιών" την ποδοσφαιρική σεζόν 1974-1975 όταν λίγες ώρες πριν την έναρξη του αγώνα Ηρακλή - Παναθηναϊκού στα πλαίσια των ημιτελικών του Κυπέλλου Ελλάδας, στο ξενοδοχείο που είχε καταλύσει η αποστολή του Ηρακλή έφτασε μια ανθοδέσμη για τους ποδοσφαιριστές του Ηρακλή, Τάκη Νικολούδη και Ζαχαρία Χαλιαμπάλια. Η ανθοδέσμη όμως έκρυβε... δεσμίδες με χιλιάρικα, πράγμα που κατήγγειλε στη διοίκηση του συλλόγου του ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών (Χαλιαμπάλιας) αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα (2-1 υπέρ του Παναθηναϊκου το τελικό σκορ), πως παράγοντες του Παναθηναϊκού του(ς) πρόσφεραν χρήματα για να έχουν μειωμένη απόδοση στον μεταξύ τους αγώνα. Η υπόθεση έμελλε να πάει στα δικαστήρια αρκετούς μήνες μετά (η εκδίκαση της υπόθεσης θα ξεκινούσε την επόμενη αγωνιστική περίοδο, 1975-1976).
*Και την δεύτερη στο σωτήριον έτος 1982, όταν ο ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Γιώργος Ορφανίδης κατήγγειλε ότι ο τότε πρόεδρος της Καστοριάς, Γιώργος Χαλκίδης, του πρόσφερε 2 εκατομμύρια δρχ. για να 'χει μειωμένη απόδοση στον αγώνα Ηρακλή - Παναθηναϊκού για το Κύπελλο, λέγοντας πως ενεργούσε για λογαριασμό του μεγαλομετόχου του Παναθηναϊκού, Βαρδή Βαρδινογιάννη, όπως ισχυρίστηκε ο παίκτης. Οι δύο παράγοντες κάθισαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αλλά μόνο ο Γιώργος Χαλκίδης καταδικάστηκε (πρωτοδίκως σε τριετή φυλάκιση και απαλλάχτηκε στο Εφετείο), καθώς ο Βαρδής Βαρδιλογιάννης (με λάμδα) αθωώθηκε.
Ένας βαρδιλογιαννισμός που αναμείχτηκε σε σκάνδαλα παράνομης Ελληνοποίησης με τον Αργεντίνο Χουαν φόρτσα Ρότσα Μπουμπλή από το Αιγάλεω, που μετέτρεψε το Ελληνικό ποδόσφαιρο σε τσιφλικάτο του αλωνίζοντας το με ορισμούς διαιτητών, παράγοντες στρατιωτάκια, ομάδες δορυφόρους-παραρτήματα (Κόρινθος, ΟΦΗ, Απόλλων Αθηνών), παιχνίδια όνειδος για το Ελληνικό ποδόσφαιρο με πρώτο και καλύτερο τον νοκ-άουτ αγώνα για το κύπελλο Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό. Ένας αγώνας που θα γινόταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας τον Ιανουάριο του 1982 και έμελλε να διδάσκεται στα σεμινάρια της FIFA για τα τρία πέναλτι-εφεύρεση του διαιτητικού διδύμου Δέδε-Ζαβλανού για να κερδίσει το κύπελλο έτσι νταβατζιλίδικα η ομάδα του Κολωνακίου.
Ένας Βαρδινολογγιανισμός (με λάμδα) που δεν δίστασε να παρέμβει ζωντανά για να βάλει χέρι στον δημοσιογράφο που τόλμησε να πει ότι ότι δεν υπήρξε πέναλτι σε βουτιά του Σωτηράκη του Νίνη.
Μεσολάβησαν 5 λεπτά διακοπής από την ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση ωσότου ο Κουασιμόδος Καπετάνιος επιστρέψει στην θέση του. Μεταφέροντας, πρώτα, στον δημοσιογράφο της ΝΟVA, Άγγελο Στυλιάδη, την υπόσχεση-απειλή ότι αν συνεχίσει να εκφέρει την γνώμη του, θα τον "εξαφανίζε." Ωραίες χαριτωμενιές. Είμαστε όλοι μια ωραία ατμόσφαιρα. Η παρέμβαση-μαχαίρι στην φασιστική μετάδοση της ιδιωτικής τηλεόρασης από τον Ρίνγκο, μαζί με τον διάλογο με τον εν λόγω μοσογράφο μπορεί να διαβαστεί εδώ http://grblogs.gr/post/pane-ton-kapetanio-gia-proedro
Κακά τα ψέματα. Σιγά μην ήτανε και καλά, δηλαδής. Η μούμια εισήγαγε νέα ήθη και έθιμα στο αγγελικά κατά τ'άλλα πλασμένο Ελληνικό Ποδόσφαιρο, με πρώτο και κυριότερο το έθιμο του βαλιτσοφόρου-παράγοντα.
Και όλα αυτά, επί 15 συναπτά έτη, πριν έρθει ο αλήτης ο Κόκκαλης και ασελγήσει στο ποδόσφαιρο της ψαροκώσταινας. Σε ένα ποδόσφαιρο των παράνομων μεταγραφών των Καναρά, Τόγια, Παπαπαναγή, Μπερσεμί, Κοπιτσή και Μαραγκό, από την διαλυμένη εν μιας νυχτί ομάδα του Πανιωνίου.Αλλά, έχει ο καιρός γυρίσματα. What comes around, goes around, όπως θα λεγε και ο Καζαντζίδης. Πάει πια ο Καπετάνιος, μας τελείωσε. Πάπαλα! Ο Σωκράτης Κοκκαλάρας τον έδιωξε κλωτσηδόν.
Έλληνες της απανταχού διασποράς, ακούστε τα χαρμόσυνα αυτά νέα και διαδόστε τα παντού. Με περιστέρια με χελιδόνια (ένα το χελιδόνι, η άνοιξη ακριβή), με τις τεράστιες ομιλούσες χήνες του Νιλς Χόλγκερσον.Η καρδιά, όμως, δεν ξεχνά. Εμείς οι αγνοί, φιλήσυχοι Ολυμπιακού του Πειραιά, του Κοδαλλού και των Καμινίων, θα ενθυμούμαστε για πάντα τον ραλίστα Τζίγγερ ως έναν από μας, ως τον πιο αγνό οπαδό του Ολυμπιακού.Ούτως ή άλλως, ο Τζίγγερ ήταν ανέκαθεν μια ιδιαίτερη ηγετική φυσιογνωμία που στον ύστατο αγώνα της Ριζούπολης παρέδωσε τα κλειδιά στην μετέπειτα πρόεδρο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, Αγγελική Φιλιππίδη, η οποία Αγγελικούλα έσταζε περίοδο όταν απεκάλεσε τους ποδοσφαιριστάδες του ΠΟΑ “ΚΟΤΕΣ ΚΑΙ ΦΛΩΡΟΥΣ! ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ Ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ!”
Ας παραμείνουμε στο θέμα μας, όμως. Ο Τζίγγερ θα παραμείνει στην ιστορία ταυτόσημος με τον Σωκράτη Κόκκαλη. Η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει. Ο έξοχος αυτός επιστήμων, αυθεντία στις τηλεπικοινωνίες, του ΞΥΣΤΟΥ που μετά μανίας αγόραζα μπας και κερδίσω κανά πεντοχίλιαρο, το πιο λαμπρό αστέρι που λάμπει σαν οδηγός καθοδήγοντας μας σαν το αστέρι της Βηθλεέμ στα Αυτοκρατορικά Παλάτια της Ίντρακομ και της Ίντραλοτ.
Ο Εξυγιαντής και Κιμπάρης υπεράνθρωπος του ευ αγωνίζεσθαι και του 50-50, ο Σωκράτης του Πέτρου Κόκκαλη του μεγαλογιατρού επίστημων, του πρωτοπόρου στην οργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης στο ΔΣΕ, και ως ένα απ' τα σημαντικότερα πολιτικά στελέχη, όντας υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης, σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής της, αλλά και ως επιστήμονας και γιατρός, που κάτω απ' τις πλέον αντίξοες και δύσκολες συνθήκες επιτελούσε το έργο του με συνέπεια, ως γραμματέας (σ.σ.: Υπουργός) Υγείας και Πρόνοιας της ΠΕΕΑ, δηλαδή της Κυβέρνησης του Βουνού.
Ο Σωκράτης Κοκκαλάρας λοιπόν είναι αυτός που έτρεψε σε φυγήν τον Ραλλίστα, που του καταρράκωσε την προσωπικότητα, που του κοσκίνισε ανελέητα και αλύπητα δίχως οίκτο και σέβας τα κωλοβάρδουλα.
Μεγάλε Πρόεδρε, εμείς οι φτωχοί πλην περήφανοι είλωτες δηλωμένοι στρατιώτες-κομμάντος στην υπηρεσία της SIEMENS και της Ιντρακομ, σε χαιρετούμε!
Μια πλατφόρμα δεδομένων αναφορικά με τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Μια ξεχωριστή ερυθρόλευκη φωνή που απλά δεν μασάει τα λόγια της, δεν χαϊδεύει τα αυτιά κανενός, ενώ συνάμα ξεσκεπάζει τις βρωμιές των αλλόθρησκων.
Σύμφωνα με την Κβαντική Θεωρία, ο χωροχρόνος και ο χρονοχώρος διαστέλλονται σε συστολές έχοντας ως αποτέλεσματα μόρια να διακτινίζονται αλλάπαρ’ όλα αυτά να συνεχίζουν το χωροχρονικό και χρονοχωρικό τους ταξίδι, αγνοώντας επιδεικτικά έτσι τους νόμους της φυσικής (ή αλλιώς στην Ελληνιστί Quantum Theory physics) ενώ παράλληλα η μάζα και ή ύλη να αλληλοσυνδέονται σε ένα αυτόνομα παράλληλο σύμπαν. H αλυσιδωτή αυτή αντίδραση προκαλεί στα σωματίδια μια ανώμαλη αλληλεπίδραση αποδίδοντάς σε αυτάκβάντα υλική υπόσταση, μιας και τα θεωρεί ως τις δομικές μονάδες του σύμπαντος.
Έχοντας όλα αυτά υπ' όψιν, ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος Αριστοφάνης, πλέον στερημένος από κάθε πηγή έμπνευσης προς συγγραφή, αποφασίζει να εισέλθει σε μια σκουληκότρυπα (wormhole), η οποία είναι μια υποθετική τοπολογική έννοια, χαρακτηριστικό του χωροχρόνου που είναι, ουσιαστικά, μια “συντόμευση” μέσω του χρόνοχώρου. Στην θεωρία είναι μια σήραγγα με δύο άκρες, η καθεμία σε διαφορετικά σημεία στον χωροχρόνο, ή μπορεί να είναι επίσης γνωστή και σαν δύο άκρες που συνδέει δύο μαύρες τρύπες. Ως εκ τούτου, βάζοντας σε εφαρμογή την Κβαντική αυτή θεωρία, ο Αριστοφάνης μεταφέρεται στο μέλλον και συγκεκριμένα στα 90s και στα 00s αντιγράφοντας έτσι την φόρμουλα όλων των πετυχημένων εκπομπών του Λάκη λαλάκη Λαζόπουλου και ιδίως της γνωστής σατυρικής του εκπομπής: φωνάζω, τραγουδάω φάλτσα, ωρύομαι και αυτό το συνονθύλευμα το ονομάζω σάτιρα. Η αλλιώς “Άρτσι, Μπούρτζι και Λουλάς αλ Τσαντίρι Νιούς.”
Ούτως ή άλλως, όπως όλοι ξέρουμε, η σάτιρα δεν έχει όρια και αυτό έλειπε να την κρατούσε δέσμια ο Λάκης. Απλόχερα, ως αλτρουιστής που είναι, της έδωσε φτερά (της σάτιρας) αφήνοντας τον άμοιρο τον Αριστοφάνη σαν άλλο αλκοολικό επαίτη να κλέψει λίγο από το Λαζοπουλαΐεικο χιούμορ του.
Καταλήγουμε, λοιπόν, σ'αυτό που όλοι υποπτευόμασταν τόσο καιρό αλλά επ'ουδενί δεν τολμούσαμε να (το) εκφέρουμε ούτε καν στον διπλανό μας. Τουτέστιν, ότι ο Αριστοφάνης είναι (indeed) o Λάκης ο Λαζόπουλος ψυχή τε και σώματι. Εν ολίγοις, ότι ο Λαζόπουλος δεν επηρεάστηκε από τον Αριστοφάνη, αλλά ο Αριστοφάνης από τον Λαζόπουλο. Δηλαδή, ότι ο Λάκης όταν επικαλείται τα συγγράματα του Αριστοφάνη επί της ουσίας επικαλείται τον ίδιο του τον εαυτό. Κάτι σαν ξεκάρφωμα, δηλαδή. Εν κατακλείδι, ότι ήταν ο Λάκης (in the first place) που έδωσε τα φώτα του και το κωμικό του ταμπεραμέντο στον Αριστοφάνη φτιάχνοντας τον έτσι ουσιαστικά ως κωμικό συγγραφέα του Αρχαίου Ελληνικού θεάτρου.
Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος, γιατί επρόκειτο περί Κβαντικού και Σατυρικού (το "Σ" κεφαλαίο) ρεύματος είναι μια τάση, ένα πιστεύω, μια θρησκεία, ΘΥΡΑ 7 και τα μυαλά στα κάγκελα, ένας τρόπος ζωής (Ελληνιστί lifestyle) λιτός, ασυμβίβαστος και απόμακρος από τα Gala, τα bistro, τα restaurant-bar του Κολωνακίου, τις ψαροταβέρνες της Πειραϊκής, τα κωλόμπαρα της Παραλιακής με τις βιζιτούδες μοντέλα παύλα ηθοποιός σημαίνει κόκκινο φως, τα ψώνια και τα "ψώνια" του Κολωνακίου, τα beach party στην Ψαρού της Μυκόνου με εφήμερους celebs και με τα αγελαδίσια μαστάρια για βυζιά της Ελένης - whore next door - Mενεγάκης φόρα παρτίδα να πλατσουρίζουν μέσα στα γαλανόλευκα κύματα του Αιγαίου προς τέρψιν οφθαλμών όλων των παρευρισκομένων του Cavo Paradiso πριν την ύστατη στιγμή της στύσης.
Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος μας διδάσκει το τι εστί φιλότιμο, λεβεντιά, ρωμιοσύνη, ντομπροσύνη, ανιδιοτέλεια και ταπεινοφροσύνη δίχως να προκαλείς τον συνάνθρωπο σου με τον εν γένει τρόπο ζωής σου. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος απέχει από τα στεγανά του Λαλιώτη, του Πέτρου - Μister Klik -Κωστόπουλου, του Θέμου χαβούζα Αναστασιάδη, του Αλαφούζου, του Μπόμπολα του Κοντομηνά και όλων των μεγαλοεκδοτών. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος κάνει παρέα με τα μικρά ψάρια. Και όχι με τα μεγάλα που τρώνε τα μικρά! Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος είναι άσπιλο από τον βρώμικο κόσμο των ναρκωτικών σε θαλαμηγούς ψυχιάτρων.
Ο βαθυστόχαστος Λάκης Λαζόπουλος μας εμπνέει μια σιγουριά για το μέλλον ότι πλέον έχουμε κάποιον δικό μας άνθρωπο να μας εκπροσωπήσει. Είναι ο Spokesman της Generation X, της Υ, του Prozac Nation, της Pepsi Generation, αλλά πρωτίστως είναι ο εκπρόσωπος της γενιάς των €170.000 ευρώ μηνιαίως και της Πρωτοχρονιάς στο Long Island της Nέας Υόρκης. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος είναι της συνομοταξίας: ουρλιάζω, τραγουδώ, βρίζω ίσον σάτιρα. Εν ολίγοις, μας παραπέμπει στην Κβαντική Θεωρία του Αριστοφάνη “Ο Αυνάνας.”
* Η ριζα της σάτιρας του ρεύματος Λάκης Λαζόπουλος:
ουρλιάζω, τραγουδώ φάλτσα, βρίζω=σάτιρα.
Η Κβαντική Θεωρία μας διδάσκει ότι όλα επιτρέπονται στην σάτιρα, δη στην στην σάτιρα του ρεύματος Λάκη. Αυτό είναι ένα καίριο σημέιο που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας. Οι επιρροές του Λάκη στα μετέπειτα έργα του Αριστοφάνη είναι κάτι παραπανώ από εμφανή.
Ο Λάκης δεν μασάει. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος δεν κάνει πίσω ούτε ένα λεπτό, ούτε μια στιγμή. Ακάθεκτα προστάζει τα στήθη του και την Βουδιστική κοιλιά του ενάντια στα αβυσσαλέα αδίστακτα χέρια του καπιταλιστικού συστήματος. Όλοι πρέπει να νιώθουμε τυχεροί και συνάμα ευγνώμονες στον καλό αυτό άνθρωπο που μας έφερε ο θεούλης και που ανιδιοτελώς, λαμβάνοντας το πενιχρό, εξευτελιστικό ποσόν των €170.000 ευρώ μηνιαίως, βρίσκει παρά ταύτα το κουράγιο να ξεσηκώσει τα πλήθη με το αυθόρμητο σκατολογικό του χιούμορ σας άλλος Ποντίφικας του Βατικανού τον 16ο αιώνα γεφυρώνοντας έτσι τον επίγειο κόσμο των κοινών θνητών και της σάτιρας με τον άνω κόσμο της Βασιλείας του Θεού. Με αυτό τον τρόπο, ο Λάκης Λαζόπουλος βάζει σε εφαρμοή την Κβαντική Θεωρία και αναπροσδιορίζεται ως ένας μικρός Θεούλης Λάκης.
Το αστείρευτο αυτό πηγαίο χιούμορ του Λάκη Λαζόπουλου είναι λοιπόν που έπεισε τον Αριστοφάνη να σπάσει το διάφραγμα του χώρου και του χρόνου και να διακτινιστεί στο μακρινό μέλλον υπερνικώντας και υπερκερώντας τους νόμους της φυσικής και του παράλληλου σύμπαντος σαν ένα αλληγορικό επεισόδιο από την Ζώνη του Λυκόφωτος.
Ο Λάκης Λαζόπουλος ακόμη και σήμερα παραμένει θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών, της ελευθερίας έκφρασης του λόγου και του αναρχοαυτόνομου τρόπου ζωής στην θαλαμηγό του Κοντομηνά και του Αλαφούζου απολαμβάνοντας αυγά-χαβιάρι και σαμπάνια Μerlot του 1872....
Η μαϊμού από τα αριστερά με τις αναρχοαυτόνομες θέσεις: θέση αριστερός αλλά φύση δεξιός.
Στα δεξιά του ο Κοντομηνάς. Επαναλαμβάνω στα δεξιά του.
.....όλα αυτά φυσικά έχοντας για παρέα την Ελένη Μενεγάκη των €120.000 ευρώ μηνιαιώς παραμάσχαλα με τα αγελαδίσια μαστάρια της για βυζιά. Αν μην τί άλλο, μια Αριστοφανική συνεύρεση δύο φτωχομπινέδων του Κολωνακίου και της Μυκόνου που θα μπορούσαν να κάνουν τόσα πολλά καλλιτεχνικά δρώμενα μαζί, αλλά αυτό το δόλιο το αδυσώπητο star system της Ανίτας Πάνια, της Χριστίνας Λαμπίρη, της Τατιάνας Οprah Στεφανίδου, του κους-κους φρου-φρου και αρώματα, των ντιγκιντάγκηδων της μεσημεριανής ζώνης, των ΄ξώβυζων και των ξέκωλων φόρα-παρτίδα, του Νext Top Greek whore και του Νext Greek chef τους έφαγε. Γιατί, όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της και η σάτιρα δεν έχει όρια.
Blame it on the boogie!
Υ.Γ Στέλνω τα ειλικρινή μου και θερμά ευχαριστώ για την έμπνευση στην Νίνα. Ο αυθόρμητος χαρακτήρας της και το αστείρευτο χιούμορ της γέννησε έναν διάλογο σχεδόν μισής ώρας εν μια νυκτί αναφορικά με την περίπτωση του ρεύματος Λάκη. Ο εν λόγω διάλογος ήταν κάτι παραπάνω από πηγαίος και αβίαστος. Και όλα αυτά σχεδόν από το πουθενά με μόνο όπλο τον αυθορμητισμό της, τον αυθορμητισμό μας. Να είσαι καλά Νίνα!
Υ.Γ. 2 Το επόμενο άρθρο για τον Παπακαλιάτ είναι δικό σου, διότι είναι λογικό.
Καλώς ήρθες στο Λιμάνι του Πειραιά, Eiður Smári Guðjohnsen! Σε προσκυνάμε, Ισλανδέ ποδοσφαιριστή ανωτέρας κλάσης από το Ρέυκιαβικ (στην Ελληνιστί Reykjavík). Mια χώρα και μια πόλη που αποδεδειγμένα έχουν αποδείξει ότι αγαπάνε το ποδόσφαιρο. Μια πόλη, όπως το Ρέυκιαβικ, που μπορούμε να διασχίσουμε με το αυτοκίνητο τοπία φωτιάς, πάγου και θερμοπιδάκων για να βυθιστούμε στα ιαματικά λουτρά που αναβλύζουν ατμούς. Μια αιθέρια ποδοσφαιρική εμπειρία για κάθε υγιή φίλαθλο!
Σε προσκυνάμε γιατί είσαι ένας γυρολόγος των Βρετανικών γηπέδων. Ούτε στην Stoke City δεν κατάφερες να βρεις δίχτυα. Αλλά, μην ανησυχείς, θα πάει εκεί ο άξιος αντικαταστάτης σου, ο Βασιλάκης ο Τοροσίδης.
Όπως και να ΄χει, όμως, εμείς, σε καλωσορίζουμε στο Λιμάνι που έψαχνες να ανδρωθείς ποδοσφαιρικά, σε ένα πρωτάθλημα που δυστυχώς είναι γεμάτο από ευνούχους και ντιγκιντάγκες με μίνι φούστες από τον οίκο Dior (men's department store).
Έιντουρ Γκούντγιονσεν, καλώς ήρθες στον Παννελήνιο Αθλητικό Σύλλογο Παλαιού Φαλήρου!
Μόλις το έμαθα και εγώ. Έσεις σίγουρα το έχετε μάθει ήδη. Ο Ζιμπρίλ Σισέ (παχύ "Ζζζζζ" και μπεστ πόσιμπλ Φρενς άκσαντ) έφυγε από την Ελλάδα. Eίναι 03:25 το πρωί ξημερώματα Τετάρτης και δεν μπορώ να κλείσω μάτι.
Tζιμπρίλ Τσισέ: ένας αθλητής πρότυπο, ένας άντρας που δεν
χάνει στιγμή να δείξει την αντρική του πυγμή, την τεστοστερόνη του
γρονθοκοπώντας ένα 12χρονο αγοράκι άνευ λόγου και αιτίας και την
έγκυο στον 8ο μήνα γυναίκα του.
Γιατί το να είσαι άντρας πρέπει και να το δείχνεις!
Αναζητώ το τηλέφωνο του Τσισέ, τον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook να τον προσθέσω (άντ) να του μιλήσω, να του ψελίσω κάτι τις, να τον πείσω να γυρίσει πίσω διάολε! Να αρχίσω πάλι το τσιγάρο; Όχι, δεν πρέπει! Πρέπει να το πάρω απόφαση. Ο Σισέ της διπλανής πόρτας (δε γκερλ νεξτ ντορ) έφυγε για πάντα και πήγε στην γειτονική μας Ιταλία.
Στις 19 Φεβρουαρίου και ημέρα Σαββάτο του σωτήριου έτους 2011, ο Τζιμπρίλ Σισέ (παχύ "Ζζζζζ" μπεστ πόσσιμπλ φρένς άκσαντ, αγκέν!) έφυγε ηττημένος από την λεβεντομάνα, παντελονάτη Πειραιώτικη ομάδα του Ολυμπιακού με σκόρ 2-1 στο 91'. Ο Σισέ (ουάνς αγκέν Φρενς άκσαντ), αλαζονικά με μια έπαρση και ύφος χιλίων καρδιναλίων, διερρήγνυε τα ιμάτια του (και την μίνι φούστα του) για την ρατιστική συμπεριφορά των οπαδών του Ολυμπιακού προς το πρόσωπο του.
Και τώρα, αυτή την ύστατη στιγμή, πάει και υπογράφει συμβόλαιο με την δεύτερη ομάδα της Ρώμης, όχι με την Ρόμα, αλλά με την Lazio, η οποία Lazio έχει εντεταλμένους μελανοχίτωνες και ακροδεξιούς, όχι αποκλειστικά της Lega Nord, στην κερκίδα των φανατικών οπαδών της (Irriducibili,Curva Νοrd). Στις οποίες κερκίδες της Lazio, σβάστικες, ρατιστικά πανό (squadra de negri) ακόμα και για τους ίδιους έγχρωμους παίχτες της ομάδας τους (Fabio Liverani) βρίσκουν περίοπτη θέση. Πέρα την εκτόξευση των μπανάνων κατά την διάρκεια του αγώνα προς τους ίδιους τους παίχτες της Lazio.
Φώναζες σαν την Ζωή Λάσκαρη στον Νόμο 4.000 ("Μη, Κώστα! Μη, θα κρυώσω") περί ρατσισμού από πλευράς των οπαδών του Ολυμπιακού και πας τώρα σε μια, αν όχι μακράν στην πιο, ρατσιστική ομάδα φιλάθλων/οπαδών στον ποδοσφαιρικό χάρτη Υποκρισίας το ανάγνωσμα, απεριόριστη έκδοση.
Η οικονομική κρίση μαστίζει την Ελληνική κοινωνία, τον μέσο Έλληνα Πολίτη, την χώρα εν γένει. Οι άνθρωποι έχουν αγανακτήσει ενώ ο κάθε καργίολης κερδοσκόπος που έχει μια καφετέρια σε χρεώνει 4,50 ευρώ για ένα νερόπλυμα που το ονομάζει καφέ. Ο Κωστάκης Καραμανλής είναι άφαντος. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω ή φωνή βοδιού εν τη ερήμω; Που είσαι ρε μπούλη να δεις που έφερες την χώρα;
Η Νέα Δικτατορία που έφερε την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της. Ο Μπουνταλάς Κωστάκης Καραμανλής στρογγυλόκαθεται σαν τον Βούδα στην εξοχικάρα του στην Ραφήνα καταβροχθίζοντας το ένα κοτόπουλο πανέ μετά το άλλο, ενώ η γυναίκα του (η Lady Di) Nατάσα έχει αναλάβει τα ηνία της οικογενείας ισορόπωντας ανάμεσα στον ρόλο της μητέρας (τίνος είναι ρε Νατάσα τα παιδιά) και της ιατρού με πτυχίο δια αλληλογραφίας.
Τις αποκλειστικές και βαρύτατες ευθύνες μιας ασύδoτης και οπορτουνιστικής κυβέρνησης που στιγμάτιστηκε:
από το σκάνδαλο της πτώσης του στρατιωτικού ελικοπτέρου Σινούκ,
από το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, αλλά καμία καταδίκη στους άμεσα εμπλεκόμενους του ιδίου του Μπουνταλά της Ραφήνας και των αυλικών του: Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος και Λιάπης.
από την ανάμειξη του Αδάμ Ρεγκούζα στο σκάνδαλο της παροχής κρατικής διαφήμισης σε υπόδικο, της μετέπειτα παραίτησης του - έπειτα από πιέσεις φυσικά - αλλά όχι την καταδίκη του,
από την εμπλοκή του Πέτρου Μαντούβαλου στο παραδικαστικό κύκλωμα και την μετέπειτα αποπομπή του αλλά όχι την καταδίκη του,
από τις offshore εταιρίες του Βουλγαράκη και την αποπομπή του αλλά όχι την καταδίκη του,
από την υπόθεση Ζαχόπουλου, αλλά όχι την καταδίκη του ιδίου και του Θεοδωρή Ρουσόπουλου μεταξύ άλλων όπως και επίσης του Βουλγαρακη που είχαν γνώση για τις εικονικές πολιτιστικές οργανώσεις και το ξέπλυμα, βλέπε φαγοπότι, δημοσίου χρήματος.
Κατά την περίοδο αυτή των απανωτών σκανδάλων από την προδοτική κυβέρνηση της Νέας Δικτατορίας που έφερνε σταδιακά την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας, της διεθνής κατακραυγής και της πολιτικής αστάθειας με τα στεγανά να επικρατούν έναντι της διαφάνειας, ένας πολίτης, ο Πρώτος Πολίτης αυτής της χώρας - και μ'αυτό δεν αναφέρομαι στον αχαΐρευτο τον Παπούλια που δεν έχει το θάρρος να έκφερει την άποψη του - μοχθούσε, ακόμα μοχθεί, φρόντιζε, ακόμα φροντίζει, για το γενικό καλό και για την οικονομική ευημέρια του Ελληνικού κράτους με συνεχείς επενδύσεις στο εσωτερικό και εξωτερικό ανοίγοντας έτσι νέες θέσεις εργασίας.
Ένας πολίτης που χαίρει της πλήρης αποδοχής του Ελληνικού και διεθνούς jet set. Ένας κοσμογυρισμένος bon viveur που κατάφερε να εξαγνίσει το Ελληνικό ποδόσφαιρο, τον εν γένει Ελληνικό αθλητισμό, από την βρωμιά και δυσωδία του καπετάνιου ΒαρδιΛΟγιάννη που έκοβε και έραβε.
Ειδικός στις τηλεπικοινωνίες και στην ηλεκτρονική πληροφορική, ο Σωκράτης Κόκκαλης ίδρυσε το 1977 την INTRACOM που στη συνέχεια με τα παρακλάδια της επεκτάθηκε σε 72 χώρες του πλανήτη. Ως όμιλος, η INTRACOM HOLDINGS απασχολεί περισσότερους από 5.700 εργαζόμενους, δραστηριοποιείται εξαγωγικά σε 70 χώρες και διατηρεί θυγατρικές σε 23 χώρες παρέχοντας έτσι μια αδιαμφισβήτητη πηγή εσόδων στην τόση δύσμοιρη από οικονομικής άποψης Ελλάδα. Από μόνο του, αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο βιογραφικό επίτευγμα.
Αυτός είναι ο Σωκράτης Κόκκαλης. Αυτός είναι ο Πρώτος Πολίτης που την ύστατη αυτή οικονομική κρίση, στους δύσκολους αυτούς καιρούς προστάζει τα στήθη του για να ορθοποδήσει η χώρα ενώ όλοι οι αποκλειστικά υπεύθυνοι της Νέας Δικτατορίας αρνούνται να εμφανισθούν στα έδρανα της Βουλής.
Αυτός είναι Ο ΚΟΚΚΑΛΗΣ. Ο ΛΑΡΤΖ, ο Larger than life. Ο Κιμπάρης, ο Γαλαντόμος, ο αρχοντικός Έλληνας Sean Connery, ο Ατσάλινος Γίγαντας, ο Κόναν της Κιμέριας που δεν θα διστάσει να σε σε καρατομήσει άπαξ και αντιληφθεί ότι έχεις σκοπό να βλάψεις τον Ολυμπιακό Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς. Αυτός είναι ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Ο βιαστής των βάζελων και αναμορφωτής του ως πρότινος δύσμοιρου επί ΒαρδινοΛΑανέϊκου καθεστώτος Ελληνικού Ποδοσφαίρου.
Ο Μάικ Μπατίστ είναι ο δεύτερος πιο πλήρης παίκτης από καταβολής Παγκόσμιας Καλαθοσφαίρισης. Δεν υπάρχει πιο all-around παίκτης από τον Μάικ Μπατίστ. “Ηe can shoot, can dribble, can hoop and grab the rebound all in one go, can finish at the rim and dunk blindfolded! Oh, boy, this man can do it all!” O Mάικ Μπατίστ τους βάζει όλους κάτω: Ελληνιστί hands down, στην Αγγλιστί, με τα χέρια κάτω. Eίναι καλύτερος από τον Magic Johnson, τον Kareem Abdul-Jabbar, τον Michael Jordan, τον Scottie Pippen, τον Kobe Bryant και τον Lebronis Jameson. Παρόλο αυτά, δεν είναι καλύτερος από τον βιονικό ΔημητροΓκάλη ο οποίος είναι μακράν ο καλύτερος παίχτης παγκοσμίως. 120 έμποροι κοκό συνιστούν Μπατίστ, αυτοί ξέρουν!
Ας μείνουμε, όμως, προσηλωμένοι στο μικρό μας αφιέρωμα για τον Μάικ Μπατίστ και ας αφήσουμε την γκόμενα του Δημήτρη Χατζηγεωργίου στην απέξω. Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για τον Μάικ εξ αρχής. Για τον δικό μας Μάικ. Τον Μάικ του Ελληνικού Πρωταθλήματος. Ο Μάικ, η Μιχαλάκης όπως ήταν το nickname του στο Long Beach της California, γεννήθηκε με μια δυσμορφία των άνω άκρων.
Ο Μιχαλάκης Μπατίστ σε ανέκδοτη φωτογραφία (πραγματικά για γέλια δηλαδή, τι ανέκδοτη φωτογραφία και μαλακίες) λίγες μέρες μετά τη γέννηση του στις 23 Νοεμβρίου 1977. Η έντονη δυσμορφία του στα άνω άκρα διαγράφεται ξεκάθαρα σ'αυτή την φωτογραφία. Οι γιατροί που επιλήφθηκαν επί του θέματος δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν την λεπτή χειρουργική επέμβαση που χρειαζόνταν λόγω πιθανής επιπλοκής. Λίγο η ελαφριά δυσμορφία του, λίγο η ασπρούλα-χιονάτη που έχει φράξει τα ρουθούνια του, ε...δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος να μείνει σέκος. Παρά τις αντιξοότητες αυτές όμως, όντας γεννημένος με 4 άνω άκρα, και με ελαφρύ εθισμό στην κόκα κόλα (μας συναρπάζει), ο Μιχαλάκης κατάφερε να ανταπεξέλθει. Άδραξε την ημέρα, carpe diem, he rose to the occasion, και έκανε την αναπηρία του προτέρημα χρησιμοποιώντας τα άνω χέρια του και την προέκταση των κωλομεριών του δημιουργώντας έτσι ένα αχτύπητο δίδυμο (πάρτον έναν, χτύπα τον άλλο) για την ομάδα του Κολωνακίου.
Η δυσμορφία αυτή του έκανε την ζωή δύσκολη στο σχολείο όπου σε καθημερινή βάση ήταν θύμα bullying: στην Αγγλιστή εκφοβισμού και βίας. Η μόνη αυτοάμυνα που μπορούσε να επιδείξει ο Μιχάλης ήταν με το κινητό σκρην. Τοποθετούσε έναν κάδο απορριμάτων μπροστά από τον επιτιθέμενο προς αυτόν και έκανε ντρίπλα ξεφεύγοντας έτσι από την επερχόμενη φυσική διένεξη με τους συμμαθητές του. Ο Μιχάλης Μπατίστ πέρασε πολλά. Όμως, ευτυχώς για μας, για το Ελληνικό Μπάσκετ δηλαδή, δεν το έβαλε κάτω. Πείσμωσε! Δυνάμωσε από την εν γένει αυτή υπερτροφία των άνω άκρων του και άρχισε να την χρησιμοποιεί υπέρ του και δη υπέρ της Ελληνικής καλαθοσφαίρισης. Τα αδέλφια του Μιχάλη Μπατίστ, Ντανιέλ Μπατίστα και Γκαμπριέλ Μπατιστούτα (Gabriel Batistuta), τον παρότρυναν να δοκιμάσει την τύχη του στον μαγικό κόσμο του Ελληνικού ΝΒΑ (“Ι freakin' luv dis game!”).
Τα αδέλφια Μπατίστ, από αριστερά προς τα δεξιά, Νταντιέλ Μπατίστ-α και Γκαμπριέλ Μπατιστ-ούτα, τα οποία ενθάρυναν τον τρίτο αδελφό τους, Μιχάλη Μπατίστ (στα δεξιά), να έρθει στην Ελλάδα για να χρησιμοποιήσει την έντονη δυσμορφία των άνω άκρων που απέκτησε εκ γενετής για λογαριασμό της μπασκετικής ομάδος του Κολωνακίου.
Το Ελληνικό Πρωτάθλημα είχε και εξακολουθεί να έχει όλο το κύρος (Ελληνιστί prestige) που του αρμόζει, που του αξίζει, δεδομένου φυσικά ότι η αιώνια μούμια, Σωλήνας - και κουμπάρος των φαρμακοτρίφτων - Βασιλακόπουλος θα εξακολουθήσει να ηγείται της Βαζέλικης Ομοσπονδίας. Ένα Ελληνικό πρωτάθλημα όπου η επέκταση των χεριών, η επαφή με τα χέρια στον αντίπαλο, το σπρώξιμο με το σώμα με τα χέρια, με τον κώλο (βλέπε Μιχαλάκης Μπατίστ) ακόμα και με τα πόδια, πόσο μάλλον τα κινητά σκρήν, δεν χρεώνονται ως επιθετικά ή/και αμυντικά φάουλ. Οι κανόνες στο Ελληνικό Μπάσκετ δεν συνάδουν με τους κανόνες καλαθοσφαίρισης σε οποιοδήποτε άλλο μέρος, σε οποιοδήποτε άλλο πρωτάθλημα καλαθοσφαίρισης, ανά τας Ευρώπας. Γι αυτό το Ελληνικό πρωτάθλημα είναι το κάτι τόσο ξεχωριστό.
Πολύ σύντομα, ο Μιχάλης Μπατίστ πήρε μεταγραφή στην ομάδα του Κολωνακίου. Εκεί η υπερτροφία των άνω άκρων του βρήκε χώρο για πάρτι. Τα κινητά σκρήν έπαιρναν και έδιναν, οι αγκωνίες βρήκαν επιτέλους χώρο να ερωτοτροπήσουν φτάνοντας στον απόλυτο οργασμό με τον Χλεμπονιάρη: ο πρώτος έκανε κινητό σκρην και ο δεύτερος έφτυνε με το δηλητηριώδες φλέμα του τους αντίπαλους καλαθοσφαιριστές σε ένα μείγμα Αργεντίνικου τάνγκο βγαλμένο από τα γεμάτο αίμα και σπέρμα σοκάκια του Μπουένος Άιρες. η αρμονική τους συνεύρεση και το πικ εν ρολ που έπερνε σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια των παρευρισκομένων, και τηλεθεατών από το χαζοκούτι (λέγε με τηλεόραση), ήταν χάρμα ιδέσθαι αφήνοντας μας όλους μαλάκες. Η φωνή του Χατζηγεωργίου να εκσπερματώνει σαν σπυριάρικο κολλεγιόπαιδο του IEK ΞΥΝΗ στην πρώτη του επαφή με τη μαλακία μας έκανε να εκτιμήσουμε το a match made in heaven.
Στις 5 Νοεμβρίου του σωτήριου έτους 2010, η ομάδα του Κολωνακίου φιλοξενήθηκε στην Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας έχοντας να αντιμετωπίσει την ομώνυμη ομάδα, Ολύμπια Λιουμπλιάνα, για τον αγώνα της Eυρωλίγκας. Εκεί, ο Μιχάλης Μπατίστ, εντελώς κατά λάθος, άθελα του δηλαδή, ασυνείδητα δίχως αφορμή, έτσι ξαφνικά όπως θα έλεγε και ο Αντώνης ο Ρέμος (άλλη πουστάρα από ΄κει), πάτησε με δύναμη προς τα κάτω το κεφάλι του Σλοβένου καλαθοσφαιριστή Σάσο Όσμπολντ (Sašo Ožbolt) τραντάζοντας το έτσι (το κεφάλι του Σλοβένου καλαθοσφαιριστή) με δύναμη στο παρκέ. Φυσικά, αμέσως όλοι συνειδητοποιήσαμε ότι ο Μιχάλης προκλήθηκε από τον Σλοβένο καλαθοσφαιριστή. Τι δουλειά είχε να διεκδικήσει, πόσο μάλλον να κερδίσει, το ριμπάουντ ο Σλοβένος; Από που και ως που, δηλαδής;
Για του λόγου το αληθές, ανεβάζουμε το παρακάτω βίντεο προς την αποκατάσταση της αλήθειας. Το οποίο βίντεο επισημάνουμε είναι άκρως διαφωτιστικό. Διότι πολλοί συκοφάντες βγήκαν να πουν ότι ο Μιχάλης εσκεμμένα κατέβασε το πόδι του στο σβέρκο του Σλοβένου.
Προσέξτε στο 00:54 την προκλητική ενέργεια του Σλοβένου καλαθοσφαιριστή. Eίναι ήδη ξαπλωμένος κάτω μετά απο την διεκδίκηση του ριμπάουντ. Δεν βλέπει που είναι ο Μπατίστ μιας που είναι μπρούμυτα του. Αλλά (there's always a but) όπως είναι γνωστό, οι Σλοβένοι καλαθοσφαιριστές έχουν και μάτια στο σβέρκο τους. Έτσι, με τα μάτια στο σβέρκο του, ο Σλόβενος καλαθοσφαιριστής φτύνει υποχθόνια τον Μπατίστ. Η φτυσιά δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, αλλά αν παγώσετε την εικόνα στο 00:53 θα την δείτε ξεκάθαρα. Αν αυτό δεν είναι προκλητικό, τότε δεν ξέρω τι είναι;
Παρόλο, όμως, που η αλήθεια έλαμψε μέσω του βίντεο όπου αποκαλύπτεται ξεκάθαρα ό,τι ο Σλοβένος καλαθοσφαιριστής έχει ξαπλώσει εσκεμένα μπρούμυτα και προκαλεί τον Μιχάλη φτύνοντας τον, τα συκοφαντικά δημοσιεύματά δεν σταμάτησαν! Έχοντας ως απώτερο σκοπό να βλάψουν την ομάδα του Κολωνακίου.
Michael Batiste aka “batiste the beast” brutally fauled Sašo Ožbolt on Euroleague basketball game. Ožbolt did not broke down, on the contrary, he was a key player helping break down Batiste team Panathianikos. Union Olimpija won in overtime by one point. Željko Obradović, the legendary Panathianikos coach, intervented immediately after the incident and ordered Batiste to apologize at once, which he did. In spite of apology, extremely brutal hit in the head can not be forgotten. And for the end, a little tip for Michael Batiste: “Beware Michael, Dexter’s got an eye on you!
- Συκοφαντική φωτογραφία, unlimited edition.
Προπαγανδιστική φωτογραφία της Σλοβένικης Κυβέρνησης εμφανέστατα "πειραγμένη" με photo shop (δηλαδή, φωτογραφία μαγαζί) απεικονίζοντας έτσι τον Σλοβένο καλαθοσφαιριστή Σάσο Όσμπολντ με ράμματα στο δεξί φρύδι και στο χείλος. Ένα χτύπημα που όπως αποδείξαμε υπαίτιους ήταν ο ίδιος ο Σλοβένος καλαθοσφαιριστής.
Φυσικά, η λάσπη, η λασπολογία και τα υποβολιμαία άρθρα που ανέκαθεν είχαν σκοπό να σπιλώσουν τον κοκάκια, και κατ'επέκταση την ομάδα του Κολωνακίου, δεν έπεισαν την κοινή φίλαθλη γνώμη. Η ανήθικη σπίλωση της ονόματος του Μιχαλάκη Μπατίστ μας ταξιδεύει πολύ πίσω στο μακρινό παρελθόν.
Το 2004 το όνομα του Κοκάκια αδίκως αναμείχθηκε σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα εις το οποίο φερόνταν ο ίδιος να ήταν υπό την επήρρεια ναρκωτικών ουσιών. http://sports.in.gr/article/?aid=576446 Εν ολίγοις, μαστουρωμένος μέχρι τα μπούνια από το πολύ μαυράκι.
Εξυπακούεται, φυσικά, ότι πότε δεν αποδείχθηκε ότι ο Μιχαλάκης Μπατίστ ήταν υπαίτιος για πρόκληση αυτοκινητιστικού ατυχήματος και εγκατάλειψη θύματος. Όλα αυτά που τον κατηγόρησαν ότι και καλά τράκαρε μετά τα ξημερώματα στη Λεωφόρο Κηφισίας και δεν κατέβηκε να βοηθήσει το θύμα αλλά συνέχισε την πορεία του, ενώ λίγο πιο κάτω τράκαρε εκ νέου με το τζιπ του σε κάτι πινακίδες και τότε έφτασαν οι αστυνομικοί και στο αλκοτέστ που υπεβλήθη φάνηκε πως είχε πιει λίγο παραπάνω, καθώς το “μηχανάκι” έδειξε 0,35 με το όριο να βρίσκεται στα 0,25, ε....., όλα αυτά είναι....συκοφαντίες που είχαν, έχουν ακόμα, σκοπό να πλήξουν την εικόνα ενός καλού παιδιού και αθλητού.
Δυστυχώς, για τον υγιή φίλαθλο κόσμο του μπάσκετ, τα συκοφαντικά δημοσιεύματα δεν έμειναν μόνο στον Μιχαλάκη Μπατίστ.
Προχώρησαν σε βαθμό ιεροσυλίας εναντίον του πολυνίκη προπονητού, Ζέλικο Ομπράντοβιτς - Zo, Γκαστόνε, Ντόναλντ, Μίνυ Μάους - έχοντας τον ίδιο παρανομαστή υπονοώντας ψευδώς δηλαδή ότι και ο ίδιος ήταν υπαίτιος για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, λόγω ενός αυτοκινητιστικού ατυχήματος στο οποίο ήταν οδηγός, στα τέλη της δεκαετίας του '80 και είχε κλειστεί στη φυλακή μέχρι το Σέρβικο Λόμπυ να έρθει σαν άλλος James Braddock (Chuck Norris) στο Missing in Action και να τον απελευθερώσει.
Ο πολυνίκης προπονητής, Ζέλικο - Ζό, Γκαστόνε, Ντόναλντ, Μίνυ Μάους - ήταν τότε παίκτης της Παρτιζάν Βελιγραδίου και ένα βράδυ, οδηγώντας το αυτοκίνητό του υπό την επήρεια ξυδιών και φουντίτσας μυρωδάτης, χτύπησε μια ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία έχασε τη ζωή της και έτσι ο Γκαστόνε καταδικάστηκε και έβλεπε τον κόσμο για λίγες μέρες πίσω από τα κάγκελα μέχρι να λάμψει η Δικαιοσύνη (με Δέλτα κεφαλαίο), όπου και φυσικά αφέθηκε ελεύθερος την επομένη - δίχως φυσικά την επιρροή του Σέρβικου λόμπι.
Εν ολίγοις, όπως και ο τράκης έτσι και ο πολυνίκης Σέρβος, μας βγήκε ΓΙΩΤΑΣ. Στις τουαλέτες και γρήγορα κωλόψαρο που θέ να βγεις και ΓΙΩΤΑ 5.
Αλλά, φυσικά, όλα αυτά περί τροχαίου με εγκατάλειψη θύματος, και νεκρού στην περίπτωση του Γκαστόνε, δεν ισχυούν διότι όλοι γνωρίζουμε ότι αποτελούν προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Σλόβενικης Κυβέρνησης η οποία έχει σκοπό να αποβούν όλα αυτά (η λασπολογία και ο κιτρινισμός του Μιχαλάκη Μπατίστ και του Ζέλικο - Ζο, Γκαστόνε, Ντόναλντ, Μίνυ Μάους) εις όφελος του Ολυμπιακού.
Αλλά, ας μείνουμε επί του θέματος.
Ο Μιχαλάκης ουδέποτε τιμωρήθηκε. Γιατί φυσικά άλλωστε; Εδώ δεν τιμωρήθηκε ο πολυνίκης προπονητής Γκαστόνε που παρέσυρε μια ηλικιωμένη. Ούτως ή άλλως, ο Σωλήνας Βασιλακόπουλος δεν θα επέτρεπε ποτέ να τιμωρηθεί ο κοκάκιας. Ο Βασιλακόπουλος είναι δίκαιος, αδιάφθορος και άμεμπτος. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Μιχαλάκης Μπατίστ δεν ήταν αυτουργός αυτού του ατυχές περιστατικού. Έτσι λοιπόν με εισήγηση του ιδίου του Βασιλακόπουλου στην Ευρωλίγκα, δεν τιμωρήθηκε ούτε καν με χρηματικό πρόστιμο. Μια χαρμόσυνη είδηση για τον άνθρωπο που χρησιμοποιεί τον κώλο του για να κάνει ντρίπλα και να πάρει θέση κάτω από το καλάθι. Για τον άνθρωπο, τον καλαθοσφαιριστή αθλητή, τον φιλάνθρωπο, το αειθαλές κινητό σκρήν.... Μιχάλη Μπατίστ.
Το παρών άρθρο είναι μια προσφορά της Kόκα Κολάς άσπρης με άρωμα χιονιού. Κόκα κόλα, μας συναρπάζει!
