Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

O Λαζόπουλος δεν επήρεαστηκε από τον Αριστοφάνη. Είναι ο Αριστοφάνης.

Σύμφωνα με την Κβαντική Θεωρία, ο χωροχρόνος και ο χρονοχώρος διαστέλλονται σε συστολές έχοντας ως αποτέλεσμα τα μόρια να διακτινίζονται αλλά παρ’ όλα αυτά να συνεχίζουν το χωροχρονικό και χρονοχωρικό τους ταξίδι, αγνοώντας επιδεικτικά έτσι τους νόμους της φυσικής (ή αλλιώς στην Ελληνιστί Quantum Theory physics) ενώ παράλληλα η μάζα και ή ύλη να αλληλοσυνδέονται σε ένα αυτόνομα παράλληλο σύμπαν. H αλυσιδωτή αυτή αντίδραση προκαλεί στα σωματίδια μια ανώμαλη αλληλεπίδραση αποδίδοντάς σε αυτά κβάντα υλική υπόσταση, μιας και τα θεωρεί ως τις δομικές μονάδες του σύμπαντος.

Έχοντας όλα αυτά υπ' όψιν, ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος Αριστοφάνης, πλέον στερημένος από κάθε πηγή έμπνευσης προς συγγραφή, αποφασίζει να εισέλθει σε μια σκουληκότρυπα (wormhole), η οποία είναι μια υποθετική τοπολογική έννοια, χαρακτηριστικό του χωροχρόνου που είναι, ουσιαστικά, μια   συντόμευση” μέσω του χρόνοχώρου. Στην θεωρία είναι μια σήραγγα με δύο άκρες, η καθεμία σε διαφορετικά σημεία στον χωροχρόνο, ή μπορεί να είναι επίσης γνωστή και σαν δύο άκρες που συνδέει δύο μαύρες τρύπες. Ως εκ τούτου, βάζοντας σε εφαρμογή την Κβαντική αυτή θεωρία, ο Αριστοφάνης μεταφέρεται στο μέλλον και συγκεκριμένα στα 90s και στα 00s αντιγράφοντας έτσι την φόρμουλα όλων των πετυχημένων εκπομπών του Λάκη λαλάκη Λαζόπουλου και ιδίως της γνωστής σατυρικής του εκπομπής: φωνάζω, τραγουδάω φάλτσα, ωρύομαι και αυτό το συνονθύλευμα το ονομάζω σάτιρα. Η αλλιώς “Άρτσι, Μπούρτζι και Λουλάς αλ Τσαντίρι Νιούς.”

Ούτως ή άλλως, όπως όλοι ξέρουμε, η σάτιρα δεν έχει όρια και αυτό έλειπε να την κρατούσε δέσμια ο Λάκης. Απλόχερα, ως αλτρουιστής που είναι, της έδωσε φτερά (της σάτιρας) αφήνοντας τον άμοιρο τον Αριστοφάνη σαν άλλο αλκοολικό επαίτη να κλέψει λίγο από το Λαζοπουλαΐεικο χιούμορ του.

Καταλήγουμε, λοιπόν, σ'αυτό που όλοι υποπτευόμασταν τόσο καιρό αλλά επ'ουδενί δεν τολμούσαμε να (το) εκφέρουμε ούτε καν στον διπλανό μας. Τουτέστιν, ότι ο Αριστοφάνης είναι (indeed) o Λάκης ο Λαζόπουλος ψυχή τε και σώματι. Εν ολίγοις, ότι ο Λαζόπουλος δεν επηρεάστηκε από τον Αριστοφάνη, αλλά ο Αριστοφάνης από τον Λαζόπουλο. Δηλαδή, ότι ο Λάκης όταν επικαλείται τα συγγράματα του Αριστοφάνη επί της ουσίας επικαλείται τον ίδιο του τον εαυτό. Κάτι σαν ξεκάρφωμα, δηλαδή. Εν κατακλείδι, ότι ήταν ο Λάκης (in the first place) που έδωσε τα φώτα του και το κωμικό του ταμπεραμέντο στον Αριστοφάνη φτιάχνοντας τον έτσι ουσιαστικά ως κωμικό συγγραφέα του Αρχαίου Ελληνικού θεάτρου.

Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος, γιατί επρόκειτο περί Κβαντικού και Σατυρικού (το "Σ" κεφαλαίο) ρεύματος είναι μια τάση, ένα πιστεύω, μια θρησκεία, ΘΥΡΑ 7 και τα μυαλά στα κάγκελα, ένας τρόπος ζωής (Ελληνιστί lifestyle) λιτός, ασυμβίβαστος και απόμακρος από τα Gala, τα bistro, τα restaurant-bar του Κολωνακίου, τις ψαροταβέρνες της Πειραϊκής, τα κωλόμπαρα της Παραλιακής με τις βιζιτούδες μοντέλα παύλα ηθοποιός σημαίνει κόκκινο φως, τα ψώνια και τα "ψώνια" του Κολωνακίου, τα beach party στην Ψαρού της Μυκόνου με εφήμερους celebs και με τα αγελαδίσια μαστάρια για βυζιά της Ελένης - whore next door - Mενεγάκης φόρα παρτίδα να πλατσουρίζουν μέσα στα γαλανόλευκα κύματα του Αιγαίου προς τέρψιν οφθαλμών όλων των παρευρισκομένων του Cavo Paradiso πριν την ύστατη στιγμή της στύσης.

Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος μας διδάσκει το τι εστί φιλότιμο, λεβεντιά, ρωμιοσύνη, ντομπροσύνη, ανιδιοτέλεια και ταπεινοφροσύνη δίχως να προκαλείς τον συνάνθρωπο σου με τον εν γένει τρόπο ζωής σου. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος απέχει από τα στεγανά του Λαλιώτη, του Πέτρου - Μister Klik -Κωστόπουλου, του Θέμου χαβούζα Αναστασιάδη, του Αλαφούζου, του Μπόμπολα του Κοντομηνά και όλων των μεγαλοεκδοτών. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος κάνει παρέα με τα μικρά ψάρια. Και όχι με τα μεγάλα που τρώνε τα μικρά! Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος είναι άσπιλο από τον βρώμικο κόσμο των ναρκωτικών σε θαλαμηγούς ψυχιάτρων.

Ο βαθυστόχαστος Λάκης Λαζόπουλος μας εμπνέει μια σιγουριά για το μέλλον ότι πλέον έχουμε κάποιον δικό μας άνθρωπο να μας εκπροσωπήσει. Είναι ο Spokesman της Generation X, της Υ, του Prozac Nation, της Pepsi Generation, αλλά πρωτίστως είναι ο εκπρόσωπος της γενιάς των  170.000 ευρώ μηνιαίως και της Πρωτοχρονιάς στο Long Island της Nέας Υόρκης. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος είναι της συνομοταξίας: ουρλιάζω, τραγουδώ, βρίζω ίσον σάτιρα. Εν ολίγοις, μας παραπέμπει στην Κβαντική Θεωρία του Αριστοφάνη “Ο Αυνάνας.”


\int p_i dq_i = n_i h

* Η ριζα της σάτιρας του ρεύματος Λάκης Λαζόπουλος:
   ουρλιάζω, τραγουδώ φάλτσα, βρίζω=σάτιρα.



Η Κβαντική Θεωρία μας διδάσκει ότι όλα επιτρέπονται στην σάτιρα, δη στην στην σάτιρα του ρεύματος Λάκη. Αυτό είναι ένα καίριο σημέιο που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας. Οι επιρροές του Λάκη στα μετέπειτα έργα του Αριστοφάνη είναι κάτι παραπανώ από εμφανή.

•  “Αχαρνείς” (κωμωδία)  (425 π.Χ.) συγγραφέας Λάκης.
“Ιππείς” (κωμωδία) (424 π.Χ.)  συγγραφέας Λάκης.
“Νεφέλες” (κωμωδία) (423 π.Χ.) συγγραφέας Λάκης.

Ο Λάκης δεν μασάει. Το ρεύμα Λάκης Λαζόπουλος δεν κάνει πίσω ούτε ένα λεπτό, ούτε μια στιγμή. Ακάθεκτα προστάζει τα στήθη του και την Βουδιστική κοιλιά του ενάντια στα αβυσσαλέα αδίστακτα χέρια του καπιταλιστικού συστήματος. Όλοι πρέπει να νιώθουμε τυχεροί και συνάμα ευγνώμονες στον καλό αυτό άνθρωπο που μας έφερε ο θεούλης και που ανιδιοτελώς, λαμβάνοντας το πενιχρό, εξευτελιστικό ποσόν των  170.000 ευρώ μηνιαίως, βρίσκει παρά ταύτα το κουράγιο να ξεσηκώσει τα πλήθη με το αυθόρμητο σκατολογικό του χιούμορ σας άλλος Ποντίφικας του Βατικανού τον 16ο αιώνα γεφυρώνοντας έτσι τον επίγειο κόσμο των κοινών θνητών και της σάτιρας με τον άνω κόσμο της Βασιλείας του Θεού. Με αυτό τον τρόπο, ο Λάκης Λαζόπουλος βάζει σε εφαρμοή την Κβαντική Θεωρία και αναπροσδιορίζεται ως ένας μικρός Θεούλης Λάκης.

Το αστείρευτο αυτό πηγαίο χιούμορ του Λάκη Λαζόπουλου είναι λοιπόν που έπεισε τον Αριστοφάνη να σπάσει το διάφραγμα του χώρου και του χρόνου και να διακτινιστεί στο μακρινό μέλλον υπερνικώντας και υπερκερώντας τους νόμους της φυσικής και του παράλληλου σύμπαντος σαν ένα αλληγορικό επεισόδιο από την Ζώνη του Λυκόφωτος.

Ο Λάκης Λαζόπουλος ακόμη και σήμερα παραμένει θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών, της ελευθερίας έκφρασης του λόγου και του αναρχοαυτόνομου τρόπου ζωής στην θαλαμηγό του Κοντομηνά και του Αλαφούζου απολαμβάνοντας αυγά-χαβιάρι και σαμπάνια Μerlot του 1872....  

Η μαϊμού από τα αριστερά με τις αναρχοαυτόνομες θέσεις: θέση αριστερός αλλά φύση δεξιός.
Στα δεξιά του ο Κοντομηνάς. Επαναλαμβάνω στα δεξιά του.


.....όλα αυτά φυσικά έχοντας για παρέα την Ελένη Μενεγάκη των €120.000 ευρώ μηνιαιώς παραμάσχαλα με τα αγελαδίσια μαστάρια της για βυζιά. Αν μην τί άλλο, μια Αριστοφανική συνεύρεση δύο φτωχομπινέδων του Κολωνακίου και της Μυκόνου που θα μπορούσαν να κάνουν τόσα πολλά καλλιτεχνικά δρώμενα μαζί, αλλά αυτό το δόλιο το αδυσώπητο star system της Ανίτας Πάνια, της Χριστίνας Λαμπίρη, της Τατιάνας Οprah Στεφανίδου, του κους-κους φρου-φρου και αρώματα, των ντιγκιντάγκηδων της μεσημεριανής ζώνης, των ΄ξώβυζων και των ξέκωλων φόρα-παρτίδα, του Νext Top Greek whore και του Νext Greek chef τους έφαγε. Γιατί, όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της και η σάτιρα δεν έχει όρια. 
Blame it on the boogie!
    


Υ.Γ Στέλνω τα ειλικρινή μου και θερμά ευχαριστώ για την έμπνευση στην Νίνα. Ο αυθόρμητος χαρακτήρας της και το αστείρευτο χιούμορ της γέννησε έναν διάλογο σχεδόν μισής ώρας εν μια νυκτί αναφορικά με την περίπτωση του ρεύματος Λάκη. Ο εν λόγω διάλογος ήταν κάτι παραπάνω από πηγαίος και αβίαστος. Και όλα αυτά σχεδόν από το πουθενά με μόνο όπλο τον αυθορμητισμό της, τον αυθορμητισμό μας. Να είσαι καλά Νίνα!

Υ.Γ. 2 Το επόμενο άρθρο για τον Παπακαλιάτ είναι δικό σου, διότι είναι λογικό.